โบย

v. flog

def.:

เฆี่ยนตีด้วยหวาย

related: whip, lash, thrash syn.: เฆี่ยน, เฆี่ยนตี sample:

ท่านขุนลงมือโบยผู้เป็นภรรยาด้วยตัวเอง เพราะแค้นใจที่เมียตัวเล่นชู้กับชายอื่น